Muhalif kopuş ne kadar yaratıcı?

17 Aralık sonrası bir anda ortaya çıkan büyük çaplı yolsuzluklar Türkiye iç siyasetini çalkaladı.  Gezi olayları sonrasında önce somutlaşan sonra da hızla yükselen muhalif dalga en az iki başlı. Cemaat ve diğer cemaat dışı AKP karşıtı unsurlardan oluşuyor. Sorumluluklar yaratma, sorumluları bulma ve cezalandırma konusunda iki kutup da keskin bir kopuşa doğru hızla gidiyor. Her yerde ve hiçbir yerde bulunan cemaat üzerinde bilinenler bilinmeyenler söylendi. Peki cemaat dışı AKP karşıtı muhalefetin kopuşu ne kadar yaratıcı? Yaratıcılık bu kopuşu şekillendirecek. Birbirinden ayrı bu iki muhalif dalganın heyecan veren nefesi nereye kadar ilerleyebilecek? 

Mesela siyasetin ekonomi karşısındaki (ezik ve eksikli) konumunu gözden geçirmeyi sorgulayan cümle hangisi arkasında kaç kişi var? Türkiye’de insana nasıl muamele ediliyor (devlet insanlara, insanlar devlete, insanlar insanlara) sorusu ne kadar merkezde? Doğal olarak çok başlı çünkü başsız bu muhalif yükseliş kızgınlık- dememişmiydim / pişmanlık-bir daha asla arasında gidip gelirken hangi konuları siyasi alana taşımayı hedefliyor? Mesela dershaneler üzerinden 'eğitim-laiklik-eşitlik', 'Deniz Feneri- Ergenekon' üzerinden adaletin adaleti, Kürt açılımı üzerinden ‘öteki-enerji- vatanın bölünmezliği', kürtaj-sezaryen üzerinden kadın vücudunun siyasete alet edilmesi gibi başlıklar yeniden okunurken, devlet aygıtının günlük işleyişinde neler değişecek? Mesela futbol maçlarındaki yolsuzluk karşıtı sloganlara benzer gösterileri işçiler de fabrikalarında aynı şevkle yapmak istiyorlar mı? Yapabilecekler mi?

Bu muhalif ses gür ama bütünüyle tek bir siyasi partinin çatısında toplan(a)madığı için kurumsal bir iktidar hevesinin peşinden gidemiyor. Ancak herhangi bir partinin temsil alanının dışında da kalsa, talepleri var ve yüksek sesle devlete talimatlar gönderiyor.